Snuggledoekjes haken | Review

Gepubliceerd op 13 oktober 2025 om 10:08

Er was eens...

... een meisje dat Kimberley heette en dat altijd hoorde:

"Dat kun jij niet."

"Dat lukt jou nooit."

En op een dag begon ze dat zelf te geloven.

Tot ze besloot te springen. Niet van een toren of brug, maar in haar droom. Ze sprong met haar hele hart, haar haaknaald en haar bolletje katoen. En daar... tussen de steken door vond ze iets terug wat ze kwijt was: vertrouwen.

Zo zou dit boek hebben kunnen beginnen. Het boek van Kimberley Zwaans. Een vrouw, een moeder en vooral een creatieve bezige bij die niet alleen kan haken, breien en nog veel meer hobbies heeft. Maar nu ook durft te geloven dat ze een boek kan maken. En dat deed ze. Helemaal zelf, zonder uitgever, zonder groot team. Alleen zij, haar draadjes, haar droom.... en een tikkeltje magie.

Een boek vol liefde

Het boek kwam niet zomaar ter wereld. Vele weken werken aan de patronen, testen en fotografie. Layout maken en teksten schrijven. En uiteindelijk drukken.

En toen lag het bij mij op tafel. Verpakt als een cadeautje. Zo vrolijk. Een boekenlegger vol snuggles, een (voor mij nieuw) button met logo met dansende bolletjes. Heerlijk!

En toen het boek open ging, begon het tegen mij te fluisteren: 

"Kom binnen in mijn wereld, van zachtheid en knuffels...

Binnenin vind je geen kille instructies, maar warme woorden. Geen haastige patronen maar een liefdevolle uitleg. In het hoofdstuk benodigheden leer je niet alleen wat je moet gebruiken, maar ook waarom. Welke haaknaald, welk garen en waarom deze goed samen werken.

En tussen alle tips en foto's duikt af en toe een kleine glimp van Kimberley zelf. Een citroen.. Een knipoog, voor de kenners.

Leren haken, met aandacht

De basissteken worden uitgelegd. Met tekeningen in blauw en geel. Handig voor de kleurenblinden. En dat is de kern van dit boek. Het denkt aan iedereen. Het lettertype en grootte is goed voor de dyslexie. En genoeg witruimte voor de rust.

En het oude, bijna vergeten festoneren komt weer tot leven. Weet je nog, dat sierlijke randje dat je vroeger op school leerde (ik wel)? Hier krijgt het een moderne toepassing. Een gekleurde rand rond een wit doekje. Alsof elke snuggledoek zijn eigen kroon krijgt.

Van boerderij tot sprookjesheld

Het boek neemt je mee op reis langs vijf werelden. Op safari, in de jungle, op de boerderij, door het bos en een sprookjeswereld

Sommigen tijdsloos, herkenbaar en o zo lief. Een koe, een paard, een beer en een vos. Maar daar bleef het niet bij.

Want Kimberley haar fantasie stopte niet bij het hek van de boerderij. Nee ze ging verder.

Een draak die vuur spuuwt van trots over dit boek, een feniks die uit haar eigen bolletjes herrees, een zwaan met een kroontje op haar harde werk, een eenhoorn die schittert in zachte pastelkleuren en een kikkerprins die zacht fluistert: "haak mij, dan komen je dromen uit"

Slimme magie

En alsof dat nog niet genoeg is, zit er in het boek ook nog  toverkracht in de vorm van QR codes. Wie ze scant, komt terecht bij filmpjes van Kimberley zelf - glimlachend, pratend en geduldig uitleggend hoe je het doekje aan het diertje vast maakt. Alsof ze naast je zit aan de eettafel.

En door het hele boek dwarrelen kleine "wist je dat..."momentjes, vol tips en weetjes. Kleine cadeautjes tussen de patronen.

Mijn lievelingssnuggle 

En toen kwam de onmogelijke vraag: Welke is je favoriet?

Voor mijzelf zou ik de Das kiezen - een beetje eigenwijs en mooi als sleutelhanger. Voor een baby meisje? Een flamingo misschien, roze, elegant en vrolijk. En een baby jongen? Ik denk de olifant, sterk en lief tegelijk. Maar ja, dat ligt aan nog veel meer natuurlijk, de babykamer, de ouders enz… genoeg inspiratie om te variëren.

En weet je, je kan zelf de kleuren verzinnen. Want wie zegt dat een konijn wit moet zijn? En waarom zou een koe geen paarse vlekken mogen hebben? in Kimberley's wereld is elk dier welkom, in elke kleur van de regenboog. 🌈 

En toen...

... werden de snuggledoekjes gehaakt in huiskamers vol thee en koekjes. Beginners leerden, gevorderden genoten en overal in het lang lagen kleine haakwerkjes te wachten om geknuffeld te worden. 

Iedere bladzijde voelde als een klein sprookje. Achter elk patroon zat een stukje moed - de moed van een meisje dat ooit dacht"ik kan dit niet" Maar toen sprong... En het kon...

 

En ze leeft nog lang en gelukkig

... hoop ik

En niet alleen zij, maar iedereen die haar boek openslaat. Want het is niet zomaar een haakboek. Het is een sprookje over durf, draadjes en dromen die werkelijkheid worden - steekje voor steekje.

En terwijl ik nageniet van het prachtige succes van Kimberley, fluister ik zacht:... "en ze leeft nog lang en gelukkig. Omdat ze het kan.”

Rating: 3.6666666666667 sterren
3 stemmen

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.